મારા સ્કૂલના દિવસો : સૌરભ શાહ

( ગુડ મૉર્નિંગ એક્સક્લુઝિવ : મંગળવાર, ૯ ઑગસ્ટ ૨૦૨૨)

[આજથી પાંચ વર્ષ પહેલાં, ૨૦૧૭ની સાલમાં, એક લેખ લખવાનું મને આમંત્રણ મળ્યું હતું. એક શાળાના સ્મૃતિગ્રંથમાં સંસ્મરણો લખવાનું. એ પુસ્તકમાં ટીના અંબાણી અને ફાલ્ગુની પાઠક સહિત એ જ સ્કૂલમાં ભણી ગયેલા બીજા અનેક ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થીઓના પણ લેખ છે. મારો આ દીર્ઘ સ્મૃતિલેખ શાળાના પુસ્તકમાં પ્રગટ થઈ જાય એટલે તમારી સાથે શેર કરીશ એવું ધારેલું પણ રહી જ ગયું. આજે મૂકું છું. ચાર–પાંચ હપ્તા પાડ્યા છે. લેખ પાંચ વર્ષ પહેલાં ( ૨૦૧૭માં) લખાયો છે એ વાત મનમાં રાખશો તો સંદર્ભો સમજવામાં થાપ નહીં ખાઓ. ]

ॐ તત્સત્ શ્રી નારાયણ તૂ,
પુરુષોત્તમ ગુરુ તૂ;
સિદ્ધ બુદ્ધ તૂ,
સ્કંદ વિનાયક
સવિતા પાવક તૂ…

સ્કૂલમાં જે પ્રાર્થના પહેલાથી છઠ્ઠા ધોરણ સુધી દર ગુરુવારે અને સાતમાથી દસમા દરમિયાન દર શનિવારે ગાઈ હતી એ આજે રોજ સવારે સાત વાગ્યે મને ઊંઘમાંથી જગાડે છે. પવઈના મારા ઘરની બાજુમાં જ, બરાબર અડીને, એક મોટી સ્કૂલ છે—૧૪ માળની. સવારની અને બપોરની, બેઉ શિફ્ટ આ જ પ્રાર્થનાથી શરૂ થાય છેઃ

બ્રહ્મ મઝદ તૂ,
યહવ શક્તિ તૂ,
ઈશુ પિતા પ્રભુ તૂ;
રુદ્ર વિષ્ણુ તૂ,
રામકૃષ્ણ તૂ,
રહીમ તાઓ તૂ…

મારા ઇષ્ટ દેવતાઓનાં નામોમાં ઇશુ અને રહીમને ઘુસાડી દીધેલી આ સર્વધર્મ પ્રાર્થના દસ વર્ષ સુધી ગાયા પછી પણ હું કટ્ટર સેક્યુલરવાદી બનવાને બદલે દ્રઢ હિન્દુવાદી કેવી રીતે બન્યો એની આજે હવે મને નવાઈ લાગે છે.

‘આપણી સ્કૂલનું આખું નામ શું’ એવી રમત સાવ નાના હતા ત્યારે ક્લાસમાં રમાતી. આમ તો સ્કૂલનું લાડકું નામ ‘પ્યુપિલ્સ’ અને ‘એમ. એમ. પ્યુપિલ્સ ઓન સ્કૂલ’ તરીકે પણ ઓળખાય. પણ આખું નામ બોલવાનું હોય તો સ્કૂલની નોંધપોથીના પૂંઠા પર છપાતા દીવડાના પ્રતીક અને ‘ન હિ જ્ઞાનેન સદ્રશમ્ પવિત્રમ્ ઇહ વિદ્યતે’ના ગોખી નાખેલા સ્લોગન (જે ભગવદ્ ગીતાના ચોથા અધ્યાયના 38મા શ્લોકનો ઉત્તરાર્ધ છે એવી જાણકારી તો પછી થઈ) નીચે લખાયેલું આખું નામ બોલવાનું, નોંધપોથી પર નજર નાખ્યા વિનાઃ ‘શ્રી મગનલાલ માણેકલાલ સોનાવાલા પ્યુપિલ્સ ઓન સ્કૂલ અને શારદા મંદિર’.

કેટલાક ડાહ્યાઓ ‘શારદા મંદિર’ પછી લખાતું ‘ખાર’ પણ બોલી કાઢે. હું અચૂક બોલી જતો.

સાંતાક્રુઝ અને બાન્દ્રા વચ્ચેના મુંબઈના ઉપનગર ખાર સ્ટેશનથી પાંચ મિનિટના વૉકિંગ ડિસ્ટન્સે, સ્વામી વિવેકાનંદ રોડ પર, અમૂલ્ય ઘરેણાની જેમ શોભતા પ્યુપિલ્સ સ્કૂલના વિશાળ પરિસર પાસેથી પસાર થતાં આજે પણ મનોમન વંદન થઈ જાય.

પ્યુપિલ્સ સ્કૂલે એકથી દસ ધોરણ સુધી મને ભણાવ્યો. મારા જેવા હજારો મુંબઈગરા ગુજરાતીઓને ભણાવ્યા.

પણ આ સ્કૂલે મને તો મારી આજીવિકાનો આધાર પણ આપ્યો. છેલ્લા લગભગ ચાર દાયકાથી, અઢાર વર્ષની ઉંમરથી, હું જે વ્યવસાયમાં છું એ ક્ષેત્રનાં ઓજારો મને આ સ્કૂલે આપ્યાં. મારો વ્યવસાય લખવાનો અને બોલવાનો. હું છાપાઓમાં કૉલમો લખીને, નવલકથાઓ લખીને અને પુસ્તકો લખીને તેમ જ પ્રવચનો કરીને મારા રસોડાનો ચૂલો પેટાવી મારા રોજના બે ટંકના જમવાનો અને અઠવાડિયે એક ટંકના દારૂનો બંદોબસ્ત કરી લઉં છું.

બોલતાં મને ઠક્કરસરે શીખવાડ્યું. જાહેરમાં બોલતાં. પદ્મકાન્ત ઠક્કરસર અમને દસમામાં અંગ્રેજી શીખવતા. ૧૯૭૫માં મેં એસ.એસ.સી.ની પરીક્ષા પાસ કરી. ન્યુ એસ.એસ.સી.નો એ પહેલો જ બેચ. એ પહેલાં ૧૧ પ્લસ ૪ની ફૉર્મ્યુલા ચાલતી. ૧૧ વર્ષ સ્કૂલનાં અને ચાર કૉલેજનાં. અમારા વખતથી ટેન પ્લસ ટુ પ્લસ થ્રી ચાલુ થયું. વચ્ચેનાં ટુ હાયર સેકન્ડરીનાં જે સ્કૂલમાં કરવાનાં કે કૉલેજમાં એની અવઢવ હતી. અમારા બેચમાં એમાંનું એક વર્ષ સ્કૂલમાં અને બીજું કૉલેજમાં થતું.

પ્યુપિલ્સમાં કૉમર્સ નહોતું એટલે હું અગિયારમું કરવા કેમ્પ્સ કૉર્નરની ન્યૂ ઇરામાં ગયેલો ત્યાંથી પછી સિડનહેમ કૉલેજ.

ઠક્કરસરને કારણે મને એસ.એસ.સી.માં અંગ્રેજીના વિષયમાં સ્કૂલમાં હાઇએસ્ટ માર્ક્સ આવ્યા હતા, ૧૦૦માંથી ૮૭, રોકડ ઇનામ પણ મળ્યું હતું. બધા માનતા હતા કે ગુજરાતીમાં હાઇએસ્ટ આવશે.

ઠક્કરસરે જ મને આકાશવાણી પર એ વખતે શરૂ થયેલા સ્કૂલ બ્રૉડકાસ્ટ માટે પસંદ કર્યો હતો. શાળેય પ્રસારણ માટે હું અને ઇલેવન્થની કોઈ છોકરી—અમને બેને રોકૉર્ડિંગ માટે ચર્ચગેટના ઑલ ઇન્ડિયા રેડિયોના સ્ટુડિયો પર મોકલવામાં આવતાં. અમારી સાથે સ્કૂલના પ્રિન્સિપાલ મધુસૂદન ચુ. વૈદ્ય હોય. વૈદ્યસાહેબ અમને બેઉને લઇને સ્કૂલની નજીક આવેલા એઇટીથ્રીના બસ સ્ટૉપ પરથી ચર્ચગેટ લઈ જાય અને સાથે પાછા લાવે. અડધો કલાકના કાર્યક્રમમાં અમને પહેલેથી તૈયાર કરી આપેલી સ્ક્રિપ્ટ મુજબ અમારે સવાલો પૂછવાના, સાહેબ એના જવાબો આપે. ક્યારેક જવાબ આપતી વખતે નામથી સંબોધન કરે એટલે અમે ધન્ય-ધન્ય થઈ જઈએ. સાહેબને આકાશવાણી તરફથી મામૂલી પુરસ્કારનો ચેક આવે. અમે પણ કાર્યક્રમમાં કૉન્ટ્રિબ્યુશન કર્યું છે એટલે અમારો પણ આ પુરસ્કાર પર હક્ક છે એવું જતાવીને ગાંધીવાદી વૈદ્યસાહેબ અમને રેકૉર્ડિંગ પછી આકાશવાણીની નજીક આવેલી ચર્ચગેટની ફેમસ ‘રસના’ રેસ્ટોરાંમાં લઈ જાય અને મેનુમાંથી જે કંઈ ખાવું હોય એ ખાવાની છૂટ આપીને અમારા ઑર્ડર પ્રમાણે બધું જ મગાવે. હું મસાલા ડોસા કરતાં પણ મોંઘી એવી ટૉમેટો ઑમલેટ મગાવતો અને બેશરમ બનીને ઑમલેટ પર ચોપડવા માટે એકસ્ટ્રા બટર મગાવતો. મને ખ્યાલ નથી કે બિલ પુરસ્કારની રકમ કરતાં વધી જતું હશે કે નહીં, પણ વૈદ્યસાહેબને મેં ક્યારેય મોઢું બગાડીને પૈસા ચૂકવતા જોયા નહોતા.

પ્રિન્સિપાલસાહેબના મારા પર ચાર હાથ, પણ વાંકમાં આવું તો મને તો શું કોઇનેય ન છોડે. ટેન્થમાં એક દિવસ કોઇ સર નહોતા આવ્યા એટલે ફ્રી પિરિયડ હતો. અમને સૌને સ્કૂલના પાછલા મેદાનમાં રમવા જવા મળશે એવી આશા હતી, પણ ત્યાં જ વર્ષાબેન ટપકી પડ્યાં. અમને હિન્દી કે સંસ્કૃત ભણાવતાં હતાં, પણ પિરિયડ કંઈ એમનો નહોતો. એમણે એમનો સબ્જેક્ટ ભણાવવાનું શરૂ કર્યું અને અમે છોકરાઓ તોફાને ચડ્યા. મારી બેઠક લાસ્ટ બેન્ચ પર. તોફાનમાં ને તોફાનમાં મેં તીણા ચાંપલા અવાજે બોલવાનું શરૂ કર્યુઃ ‘બેન, રમવા જઈએ! બેન, રમવા જઈએ!’

ક્લાસમાં બીજા છોકરાઓને પણ મજા પડી ગઈ. હું બોલું એ પછી બધા સાથે બોલેઃ ‘બેન, રમવા જઈએ!’

વર્ષાબેન હેરાન થઈ ગયાં. ‘કોણે શરૂ કર્યુઃ બેન, રમવા જઇએ?’ વારંવાર પૂછ્યું પણ કોઈ કરતાં કોઈએ ચાડી ખાધી નહીં. આનું નામ યુનિટી. વર્ષાબેન પ્રિન્સિપાલ મધુસૂદનભાઈના દીકરા જોડે પરણેલાં એટલે સ્કૂલમાં એમનો દબદબો ભારે. એ આસાનીથી હાર માને એમ નહોતાં. અમારી ટ્રેડ યુનિયનગીરીને તોડવા ક્લાસના છવ્વીસેછવ્વીસ છોકરાઓને લાઇનમાં ઊભા રાખીને પ્રિન્સિપાલની કેબિનમાં લઈ ગયા. પ્રિન્સિપાલે વારાફરતી દરેકને પૂછ્યું કે ‘તમે?’ ‘તમે?’ ‘તમે?’ પણ કોઈએ મારું નામ ન લીધું. બધાને જવા દીધા. ક્લાસમાં પાછા આવતી વખતે વર્ષાબેને મારી નજીક આવીને મને કાનમાં કહ્યું : ‘મને ખબર છે કે તેં જ શરૂ કર્યું હતું.’

પણ વર્ષાબેનની પાસે કોઈ પુરાવો તો હતો નહીં. વર્ષાબેન બીજાં બધાં બહેનો કરતાં વધુ યુવાન અને બહુ રૂપાળાં હતાં. અડધી સ્કૂલને એમના પર ક્રશ હતો.

શીલાબેન નાઇન્થમાં અંગ્રેજી ભણાવતાં અને કોઇક કારણોસર એમણે મને ખોટી રીતે પનિશ કરીને આખા પિરિયડ દરમિયાન ક્લાસની બહાર ઊભા રહેવાની સજા કરી. ક્લાસમાં બધાને ખબર કે હું દોષી નથી અને મને ફોગટની સજા પડી છે. બીજે દિવસે શીલાબેનના પિરિયડમાં ટીચરના આગમન વખતે ઊભા થઈને માન આપવાની જે પ્રથા હતી એ પાળીને આખો ક્લાસ ઊભો જ રહ્યો, છોકરા-છોકરી બધાં જ. કોઈ બેસે નહીં. શીલાબેને વારંવાર કહ્યું કે પ્લીઝ, સિટ ડાઉન. પછી એમને કહેવામાં આવ્યું કે ગઈ કાલે તમે સૌરભને ખોટી રીતે ક્લાસની બહાર ઊભો રાખ્યો એટલે હવેથી અમે રોજ ઊભાં-ઊભાં જ તમારી પાસે ભણીશું. બહેને બહુ વિનંતી કરી, પણ સૌ મક્કમ. છેવટે એમણે બે હાથ જોડી અમારા સૌની માફી માગી અને ચોધાર આંસુએ રડી પડ્યાં.

વિદ્યાગુરુની સાથે, શિક્ષકની સાથે, આવો સુલૂક ના થાય એવી સમજ તેર-ચૌદ વર્ષની ઉંમરે તો ક્યાંથી હોય. આજે પસ્તાવો થાય છે. શીલાબેન બહુ સિન્સિયર શિક્ષિકા હતાં.

( વધુ આવતી કાલે)

You can join Saurabh Shah’s WhatsApp group to get regular updates on the articles posted on newspremi.com

Send ‘Hi’ to 90040 99112 to join the group.

• • •

તાજા કલમ: તમને આમાં મઝા પડી રહી છે? તો કમેન્ટ બોક્સમાં તમારી લાગણી કેમ નથી લખતા! તમારા હોંકારા વગર અંધારામાં તીર ચલાવવા જેવું લાગે છે!
—સૌ.શા.

• • •
ન્યુઝપ્રેમીને આર્થિક સપોર્ટ આપવા અહીં ક્લિક કરો

RELATED ARTICLES.

39 COMMENTS

  1. I am also from Pupils own school,. 1965 batch. Very very interesting write ups remembering olden golden school days.

  2. While going through your writings, I was walking through memory lane of my Madresa school days in Navsari. I have also enjoyed all that you are mentioning. I was also smart and comparatively brilliant student who could never get first rank but always in first 5. Was general secretary in 11th std and secretary in 10th std. was favourite of some teachers. But had done something for which I am ashamed today also. Not that bad, but was considered not suitable for my type of student. I don’t have great writing skills and detailed memories like you so cannot write all memories but million thanks to you to walk me through my memories.
    Thanks again
    Bankim Desai
    Farmington USA.

  4. હેલો સૌરભ ભાઈ,
    તમારાં પ્યુપીલ્સ નાં સંસ્મરણો તમારાં તલસ્પર્શી લખાણે તો… પ્યુપીલ્સ સાથે જોડાયેલ દરેકને ૫૫ વરસ જુની યાદોની કુંજગલી ની સફર કરાવી દીધી.
    અને નક્કી જ શાળામાં ભણેલ અને સ્કુલ સાથે જોડાયેલ દરેક આળસ મરડી ને બેઠાં થઈ જાય તેવું મસ્ત આલેખન.
    મારી ઓળખાણ માં હું નવા SSCનાં બીજા બેચ ૭૬નો
    ભારતેન્દુ દેસાઈ, વ્યવસાયે ફેમીલી ફિઞિશિયન અને હોમ્યોપેથ. (પાર્લા ઈસ્ટમાં), પ્યુપીલ્સ ટ્રસ્ટ દ્વારા આયોજીત મેડિકલ કેમ્પ હોય કે શાળા નાં વિદ્યાર્થી નાં હેલ્થ ચેક હોય કે કાઉન્સીલીંગ, ટ્રસ્ટ ની આ એકટીવીટી માં મને પ્યુપીલ્સ (શાળા) સાથે ખુબ નજીક થી સંકળાવાનો ને વિદ્યાર્થી ને ઉપયોગી થવાનો મોકો મળે છે તેનો મને ખુબ આનંદ છે… IT’S a true NOSTALGIA…..પ્યુપીલ્સ નાં વિદ્યાર્થી હોવાનો ખુબ ગૌરવ છે. 🙋‍♂️🙏

  5. Hi today I feel that i went to my school feel very toucy .so many memories recollect in few minutes. It was golden time wish time reverse and school days come back . I was 69_70 beach .wish tooo meet all school frs .will love ur reply

  6. સરસ લેખ છે. શાળા જીવનની યાદો તાજી થઈ ગઈ.
    I am from 1972 batch. Our classmates are in touch with each other in WhatsApp. We do remember our teachers and our school days. That’s where your article is shared and I came across.
    It would be nice to read and relive our days with your writing.

  8. Dear Saurabh,

    Nice attempt. You brought back some golden memories of the school days…

    I was in last batch of 11th SSC 1975 (B division of New Maths). I suppose you stayed at City Light area of Matunga. My Mani, Minaxi Ben Desai too was a teacher at our school. (Taught in class 5th & 6th).

    Lots of memories are there since lower KG (Pushpaben’s class), KG (Shakuntala Ben’s class) and then Mudrika Ben (1B), Shantaben (2B), Aluben (3B), Clement Sir (4B), Minaxi Ben (5B), Shakuntala Ben (6B), Ramanbhai Sir (7B), Jayshree Ben (8B), Sheela Ben (9B) Urjita Ben (10B), Padmakant bhai Thakker sir (11B)…. While our Principal Madhusudan bhai Chunilal bhai Vaidya taught us New Maths along with Jayshree Ben, the credit for our strong foundation also goes to Kusum Ben, Renukaben, Vasudha Ben, Mohan bhai Pathak sir, Vipin bhai Sir, Dave sir, Pathak sir, Jha sir (Akhbar hobby), Vyas sir (Drama), Shah sir, Khichadia sir, Veena Ben, Varsha Ben, Pandya sir, Pental Sir, Merulata Ben, Varki Sister, Induben Desai, Induben Vyas (Vice Principal), Gosalia sir, Nanubhai Nayak sir, Sumati Ben, Kokila Ben, Jaya Ben, Tehmi Ben, Sudha Ben, Kashmira Ben, and our extra curriculars to Snehi sir (Harmonium), Udyan bhai Sir (Tabla), Parmanand Sir (Drawing), Sawant Sir Senior (PT & Sports), Sawant sir Junior (PT & sports), Ganpatram Sir (Charkho – Spinning), Usha Ben (Shivan -stitching), and though was not a student of technical, yet did regularly interacted with Damania sir and Baraiya sir too to learn technical crafts out of my curiosity, and also to learn Machine drawing.
    Me, my classmate Anil Patel and other 4 students were also selected by the Drawing sir (Parmanand sir alias Gangaram sir) to prepare several big paintings to decorate several classes in our school…. I had prepared a few psintings on Football, some on 1971 war, many on aftermaths of Earthquakes (My mummy always scholded me when I painted Earthquake pictures, as most often, within a week to it, would withness some major earthquakes.

    I had also represented our school at the inter school Langadi and Kho kho… Pankaj Shah, Pankaj Dantwala etc were my colleagues then. We played Kabaddi at school, played Volleyball (our Class 11B was a school champion….thereafter also was privileged to win 3 Club Trophies at Vollyball ).

    In our Class since 8B, we had bought a Cricket kit too and played during holidays & after school hours….we used a cricket carpet that was provided by the school. Thereafter I was privileged to represent my N.M. College too at Cricket for all 4 years and later represented the Republic of Latvia too at the international cricket (Euro Cup & Baltic Cup). Also played Dr. H.D. Kanga league Cricket Tournament of Bombay, and had a chance to play with most of the Indian Cricket’s super stars of those time. Was also privileged to win a medal in Belgium at Table Tennis Club Championship.

    I truly believe, I owe my social & professional successes to my Teachers and my Parents. The life did provide me opportunities to represent at high international forums of Defence & Diplomacy for which my gratitude’s to my school for providing me a strong foundation. My pranam & tributes to all the pujya Shikshakgan (teachers).

    Guru Brahma, Guru Vishnu, Guru Devo Maheshwara,
    Guru Sakshat Parabrahma, Tasmei Shri Guruve Namaha.

    Kartik Umakant Desai
    +919727505454
    +919321579094
    kartik.baltovents@gmail.com
    Kartik.desai@liangziquantum.com
    kartik.desai@ryoshiquantum.com

    • Thank you for sharing your memories. I distinctly remember Minakshiben who was staying just opposite Matunga Road station. I fondly remember her husband and her son as well. My brother had tuition of Minakshiben when he was studying in 5th/6th. That was the morning shift and tuition would start immediately after the school which was supposed to be lunch hours. Parag would take two lunch boxes with him one of snacks for the school recess and another with રોટલી-શાક for lunch at Minakshiben’s place. After a few days Minakshiben said to Parag : મમ્મીને કહેજે કે સવારે વહેલા ઊઠીને શાક બનાવવાની તકલીફ લેવાની જરુર નથી. તું ખાલી રોટલી જ લાવજે, શાક મારા ઘરનું લેજે.Parag used to love and appreciate Minakshiben’s શાક so much that on my request once he ate only half the quantity he was served and remaining he brought for me!

  9. Nostalgia…is what I felt…હું તમારી super junior છું, ૧૯૯૭ બેચ, મને પણ સ્કુલમાંથી દુરદર્શન તથા આકાશવાણીના કાર્યક્રમમાં ભાગ લેવાનો અવસર મળેલો…it was a life changing experience…Biharibhai Joshi sir નેા એમા મોટો ભાગ…મારા વ્યક્તિત્વમાં મારી શાળાનો બહુ મોટો ફાળો છે…by profession I’m a dentist but by heart I’m still a performer… શાળાની દરેકે દરેક વકતૃત્વ સ્પર્ધા અને કાવ્યપઠનમાં મારે ભાગ લેવું અને જીતવું compulsory હતું… thanks to my teachers…..હજી પણ સ્ટેજ પર જવાનો એક પણ મોકો છોડતી નથી… તમારો લેખ વસરાયેલ સ્મૃતિઓને તાજી કરી ગયો…Thank you

  10. I was in 1979 batch. I guess ,my cousin Sunil Shah was in 75 batch with you. Nice series. Pls, continue it. It gives nostalgic ride . Lots of fond memories of school .

    • Yes, of course I knew Sunil. But there were two Sunils in my batch and if I remember correctly both were living in Jaybharat society. Another Sunil was in my class whose fast friend was Harshad.

  11. Hi ,I am Ashwin Shah ,passed in 1971/72 batch ,Like your articles ,luv to speak to you ,also would like to tell you I still live near 83 bus stop. I don’t have your no so I forward you my no 9820293100.

  12. Dear Saurabh , we were few years senior to you so I don’t remember your face . But I read some of your articles and instantly became your fan . When I came to know that you are from our school I was so proud of you . Keep writing your bold articles. Your predictions are also right . May God bless you and give you strength . Dr. Murari Nanavati

      • Thanks for writing about the Pupils school Saurabhabhai. Great memories of school life. This is Alpana Patel. I graduated in 1974 from Pupils and was graduated from Sydenham college in 1974. My whole school life I attended pupils. From Bal Mandir to 11th grade.

        I got married in Family and who are related to the Maganlal Maneklal Sonawala. So what a coincidence. I still
        Have lot of memories of Pupils.
        Alpana Patel

  14. Saurabh bhai, you have stimulated our memories of MMPOS.
    Reading on paper is much interesting than on the screen. I have stopped reading Mumbai Samachar after you stopped sending articles.

  17. I am super senior citizen
    With tears in my eyes I recollected my school life and enjoyed to go deep in past enocent golden period of thanks

  18. અરે વાહ,જલસો જ જલસો.
    સુધારા વધારા ઉમેરા કરીને આ સિરીઝ ને લંબાવજો, સાહેબ.

    • સાહેબ, પહેલેથી ખબર હોત કે તમને આ સિરીઝ ગમવાની છે તો દરેક ધોરણમાં બબ્બે વરસ કર્યાં હોત, હવે કેવી રીતે બને એ?

      • અરે સાહેબ,આપના માટે તો કેમ સુધારવું,કેમ વધારવું,કેમ ઉમેરવું એ ડાબા હાથ નો ખેલ છે. તમે કઈં પણ લખોને, અમને તો જલસો જ છે.

  20. Dear Saurabhbhai,

    Really, this incident was very heart touching for me. I also at my age of 75 years crept in the golden memories of my school days of 1957 to 1965 where I studied from IVth standard to S.S.C. at M. A. HIgh School, Andheri.

    I must says that bygone days will never come agai but the sweet memories will remain with us forever.

    Thanks and Regards,

    Hasmukh Adhia
    9833395830

  21. ઘણા વખત પછી આવી રસપ્રદ સિરીઝ આવી છે.આગળના હપ્તાઓની રાહ જોઈએ છે.ફરી એક વખત સૌરભ ભાઈ તમારા પત્રકારત્વના સંસ્મરણોનું પુસ્તક લખો.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here